II. W królestwie sztychów (6/8).

Trzy wieki miedziorytów (2/4) /Jacques Callot/.

Jacques Callot, to chyba jeden z niewielu na świecie artystów, który będąc jako artysta przede wszystkim rysownikiem, ma swój… pomnik. Pomnik znajduje się w Nancy, gdzie artysta się urodził. W spuściźnie Callota pozostało ok. 1400-1500 rycin i ok. 2000 rysunków! Do najbardziej znanych jego dzieł należą „Zdobycie Bredy”(1625), tworzone na żywo w czasie oblężenia miasta, oraz cykl osiemnastu „panoramicznych” rycin pod nazwą „Okropności wojny”(1633).

„Okropności wojny” przedstawiają epizody z toczonej w zachodniej Europie wojny trzydziestoletniej. Cykl, który początkowo w zamyśle autora miał opisywać ciężkie, koszarowo-wojenne życie biednego żołnierza (w czasach Callota cykl był znany pod nazwą Życie Żołnierza), stał się w kolejnych kartach krytyką wojny jako takiej, inwazji na rodzinny kraj wojennych zniszczeń. Pierwsze trzy ryciny opowiadają o wojnie – w jej „szlachetnym aspekcie”, następne przedstawiają okropieństwa wojny – takie jak ekscesy wobec cywili, końcowe ryciny opowiadają o powrocie do porządku: poszukiwaniu przestępców wojennych, a następnie ich ukaraniu. Ostatnie tablice pokazują opłakany los weteranów. Moralizatorskie teksty pod rycinami przypisywane są tradycyjnie opatowi Villeloin Michel de Marolles (na co nie ma jednak dowodu).

Niektórzy historycy sztuki doszukują się wpływu tematyki cyklu na prace mistrzów kolejnych epok: Francisca Goi (cykl 82 rycin powstałych w latach 1810–1815 r. pt. „Okropieństwa wojny”) oraz Artura Grottgera (cykl jedenastu czarno-białych rysunków powstałych w latach 1866–1867r. pt.„Wojna”). Całość cyklu można obejrzeć choćby na wikipedii, ja prezentuję trzy przykładowe ryciny.

CDN

Dodaj komentarz